عاااااشقم من!

خیلی از ازدواج های آنرمال خیلی بیشتر از نرمال هاش دوام آوردن و واقعی بوده عشقش انگار. مثلا چاپلین بعد چند ازدواج شکست خورده تا آخر عمر با زنی زندگی کرد که بیشتر از بیست سال ازش کوچیکتر بود. شاید خیلی از عرف و قانون های فرهنگی درست باشن، و خیلیاشم نه! اما قطعا عاقلانه ترین زندگیا رو آدمایی دارن که قوانینو میسنجن و درستاشو نگه میدارن و غلطاشو از زندگی حال و آیندشون حذف میکنن. قوانین خودشونو میسازن و بهشون پایبند میمونن. با باید و نبایدهای خودشون در عین احترام به دیگران زندگی میکنن و اینجوری شاید وقتی به مرگ نزدیک شدن و اونقدر پیر بودن که دیگه کسی براشون خط و نشون نکشه و قضاوتشون نکنه، حسرت اینو نخواهند خورد که چرا اون طور که فکر میکردن درسته زندگی نکردن؛ چرا به چیزایی که واقعا میخواستن نرسیدن و چرا اجازه دادن قضاوت آدمایی که آدمای موندنی و مهمشون نبودن روی تصمیم های مهم و موندنیشون بیش از حد تاثیر بذارن...

هیچوقت اجازه نده هیچ چیز به جز عقل و احساس خودت مسیر زندگیتو تعیین کنه. به روزای پیریت خیلی فکر کن. هرروز فکر کن. دلت میخواد حسرت و افسوس همراهت باشه یا افتخار؟ و کدوم افتخاری بدون جنگ و مبارزه و خستگی محقق میشه...؟

۹۶/۰۵/۲۴

حمیده کوه افکن