گل شیفته

یه وقتی که خیلی هم دور نیست، زیر عکس های اینستاگرام گلشیفته فجیع ترین و جنسیتی ترین فحش ها و تحقیرها رو میشد دید. به خط فارسی! متن ها و کلیپ هایی بود درباره اینکه پدرش چقدر از داشتنش خجالت میکشه و ازش رو برگردونده و ازش متنفره و طفلکیه! کمی که گذشت، گلشیفته که بی توجه به اطرافش، فقط تو راهی که انتخاب کرده بود و داشت براش رقم میخورد گرفت و رفت و رسید، وقتی عزیز دنیا شد، مهم شد، بابت اسم و گذشته ی پارسیش اعتبار ایران شد، کامنتای زیر عکساشم عوض شد. جمله فارسی های قربونت برم، چقدر خوشگله، افتخار ایران، زیبایی شرقی (!) و موفق باشی هایی که قشنگن جاشونو به فحش ها و تحقیر ها دادن. منتهی وقتی آدم اینارو میخونه یاد اون قبلی ها میفته. یاد اینکه گلشیفته بیشتر از هرچیزی رو این مردم نازنین باد پرست بی عقیده ی باری به هرجهت شناخت داره و همونقدر که بد و بیراه ها رو اهمیت نمیداد، این تحسین ها هم براش ارزشمند نیست. چون پسش فکر نیست. چون پسش احترام نیست. شاید فقط تقلید از دنیاست تو دوست داشتن دختری که طبیعی و بی دست کاری زیباس، و اینهمه باهوش و هنرمند و تواناس...