ردپا

یکی از مرض های کمال گراییم اینه که دشمن نداشته باشم. کسی نباشه که ازم متنفر باشه. کسی با شنیدن تصادفی اسمم، ملاقات غیرمنتظره باهام یا یادآوری خاطراتم منزجر نشه. دردناک ترین تجربه هام تجربه درگیری با دوستان و آشنایان سابق و غریبه های فعلی بوده. بی اغراق، حین و بعد از تمام اون خداحافظی ها دلم به شدت و بارها شکسته. پس دل نازکم! یه کمال گرای دل نازک، که در رسیدن به بزرگترین و غلط ترین هدفش یعنی راضی نگه داشتن تمام آدما، دوست داشتنی بودن برای همه سلیقه ها و دوست بودن با همه، شکست خورده و از این شکست، جدا از تک تک شکست های دلش، بدجوری دلشکسته است.