نکته فروش Selling Point یه اصطلاح تجاری به معنای جنبهای از یک محصوله که کسی رو وادار به خریدنش کنه. همین مفهوم در سینما نقش اساسی در جذب مخاطب برای یه فیلم داره. همهٔ عوامل دخیل در تصمیمگیری ما برای تماشای یک فیلم (بازیگران، کارگردان، نویسندهها، خلاصه داستان و...) در واقع در محدودهٔ تعریف همین نکته فروش قرار میگیره.
در نمایش ترومن نکته فروش شاید داستانش باشه. در واقع داستان فیلم طوریه که با شنیدنش احساسی مشترک (جهانی) در شنوندگان ایجاد میکنه. ترس از مواجهه با دروغین بودن تمام اتفاقات اطرافمون یه احساس مشترک جهانیه که میتونه محرک ما در تصمیمگیری برای تماشای این فیلم باشه.
همه چیز داخل نمایش ترومن فروشیه. از جارختی بازیگران و محصولات غذایی گرفته تا خونههایی که اونا توش زندگی میکنن. و همهٔ اونا در کاتالوگ ترومن در دسترسه.
چقدر شبیه اکانتهای اینستاگرام و «پیشنهاد» خرید ماست و لباس و کرفس و کفششون، که از رسانه رسمیای که سه بار در دقیقه اصرار میکنه روغن و سس و کنسرو و شربت بخرید پیشی گرفتن!
گردانندگان رسانهها به خصوص تلویزیون به خاطر منافع تجاری و حفظ قدرتشون با عواطف مردم بازی میکنن. مخاطبای برنامههای تلویزیون و شبکههای ارتباطی موبایلی بیش از حد با برنامههاش درگیری عاطفی پیدا میکنن و وقت بسیار زیادی که هر روز بیهوده تلف میشه.
آیا به دنیایی متفاوت با اونچه که سالهاست متاثر از تبلیغات زندگیش میکنیم آگاهیم و هرچه که میبینم، میشنویم، لمس میکنیم و آرزو داریم رو آگاهانه انتخاب کردهایم؟ آیا ما هم ترومن فریب خورده و محسور در نمایشی فیک و جزیرهای دروغین با روابطی دروغین هستیم؟! یا شاید اون تماشاگری هستیم که وقتی این نمایش تموم شه کانالو عوض میکنیم که بردهٔ نمایش دیگهای بشیم؟!
برچسب : نویسنده : draport0 بازدید : 164