تجمع

آدم‌هایی در زندگی‌ات هستند که باید در رأس برآورده کردن انتظاراتت باشند، وگرنه تنهایی. آدم‌هایی که انقدر به تو نزدیکند که براساس عرف و عقل، باید بیشترین عشق را به تو بدهند، بیشترین احترام را برایت قائل باشند، بیشترین صمیمیت مابینتان وجود داشته باشد؛ اما نیست. انتظار شما بی‌جا نیست، اما توان آنها کم است. مشکلی هست. چیزی این بین مانع برآورده شدن این انتظارات است. و تقصیر هیچکس هم نیست. شاید تقصیر تروماها و کمبودها و رنج‌هاست. اما باید بپذیرید که بیش از این نمی‌شود نزدیک شد، بیش از این نمی‌تواند دوستت داشته باشد، نمی‌تواند به خوبی از تو حمایت کند، نمی‌تواند کاملا لایق عنوانش (پدر، مادر، همسر، رفیق) باشد و همیشه چیزهای مهم زیادی در ارتباط شما مفقود است؛ صداقت، صمیمیت، محبت، احترام، حمایت...رسیدن به این درک و پذیرش آن دردناک است. اما درنهایت، این درک شما را آرام‌تر و منطقی‌تر می‌کند. جاهای خالی پر نمی‌شوند اما شاید از این به بعد چشم‌هایتان را کم‌تر آزار بدهند. بخوانید, ...ادامه مطلب

اگه اقتصاد و فرهنگمون مثل غرب بود، اگه ۱۸ سالگی در عرف و بطن زندگیامون سن استقلال شخصیت، هویت و حساب بانکی مون بود، چند نفرمون همچنان با پدر و مادرمون زندگی میکردیم؟ تحت سلطهٔ افکار مذهبی، سنتی و عرفی، کنترل گری در هر کار و فکر، هر رابطه، سبک زندگی...چند نفرمون از اینکه تحت تسلط پدر یا مادر یا هر دو، تا حالا ادامه دادیم، راضی ایم و شخصیت سالم و رفتارهایی ناشی از تربیت درست داریم؟, ...ادامه مطلب

تحصیلات شرطِ لازمِ هیچ اتفاقی نیست. نه پیدا کردن شغل نه رشد شعور نه حتی اعتباری بر جایگاه اجتماعی. کسانی که از پشت نیمکت‌های مدرسه به صندلی‌های دانشکده نرفتن به حق از خودشون دفاع می‌کنن و مدعی‌ان که م, ...ادامه مطلب

مهر که میاد نمیدونم چرا همه تو اینستاگرام اصرار دارن از خاطرات مدرسه شون بگن. معلوم میشه حتی برای اونایی هم که ازش خاطرات تلخی تعریف میکنن روزای موندگاری بوده! من که اساسا نه روزای خوبشو یادمه نه روزا, ...ادامه مطلب

سنگینم. بارِ حضورِ آدماییو تو زندگیم تحمل میکنم که میانگین لبخندامو ۶۲ درصد کم کردن. فکرمو ۸-۷ ساعت در روز درگیر این سوالا کردن که من دوست داشتنی نیستم؟ باهوش نیستم؟ جذاب نیستم؟ حتی مهربون هم نیستم؟! , ...ادامه مطلب

با پول و معشوق و سلیقه و هنر و تخصصتون هرچقدر دلتون می خواد شوآف کنید، تظاهر کنید، به نمایش بذارید، اما با خانوادتون نه. شاید کسی خانواده نداشته باشه، این حسرتی نیست که بشه با تلاش و بی عرضه نبودن به دستش آورد...,مادرتون ...ادامه مطلب

بعضیام هستن که دوست دارن احترام داشته باشن. جایی برن که بودنشون واسه بقیه قشنگه. به کسی پیام بدن که دوست داره پیاماشونو. با کسی قرار بذارن که مشتاق دیدارشونه. ینی رابطه های دو سر اشتیاق دوست دارن نه آویزون کسی بودن. که وقتی از جمعی پا شدی و رفتی، حدس بزنی دارن پشت سرت میگن وای کی اینو دعوت کرد! که , ...ادامه مطلب

یه وقتا میخوام به اون دوستام که ازم بزرگترن دلداری بدم، هم صحبت حرفای دلی و فلسفیشون شم، اما به خودم میگم وایسا کنار و فقط شنونده باش. فقط تایید کن، نظرهای کوتاه بده. وقتی به کسی که ازت بیشتر عمر کرده سخنرانی تحویل میدی خستش میکنی. تو داری حرف میزنی و اون داره با خودش فکر میکنه این بچه با دو تا تجر, ...ادامه مطلب

اولین بار که تلویزیون مملکت مصاحبه طنزی پخش کرد با سوال "الفبا رو به ترتیب بگو" و دیدم فقط یه دختر جوون بلد بود، فقط، و فقط، باورم نشد راست باشه. مثل همه ی مصاحبه های رسانه ی مملکت که آدم باورش نمیشه اون آدما و اون حرفا صادقانه و بی سانسورن. حالا هربار که میخوام کسیو قانع کنم که کاربرد فلان واژه اشتباهه، و حتی خدای من! و حتی غلط های املایی!!! و طرف قانع که نمیشه هیچ، عصبانی میشه و آدم معروف های غلط نویسو مثال میزنه و... هربار که میفتم تو این مخمصه یاد اون خنده ها میفتم وقتی طرف تا ت و ث هم با شک حفظ بود...,سرزمین مادری,سرزمین مادری ویرانه شد,سرزمین مادری فدایی ...ادامه مطلب

اگه روزگاری رو سپری میکنید که درگیر تعصب های سفت و سخت مذهبی و سیاسی و فرهنگی و هرچی هستید، تلاش کنید ازش بیرون بیاید. دنیا خیلی بزرگ تر از اون چارچوب تنگ و تاریکیه که از توش بودن به خودتون مفتخرید. دنیا رو قد خودتون کوتاه نبینید. بعد که از این شرایط آمدید بیرون و بزرگی دنیا رو به چشم دیدید، اون وقت دیگه لازم نیست ما روز جهانی منع #خشونت_علیه_زنان رو بهتون معرفی کنیم. همون چیزی که مادراتون بهتون یاد ندادن. که اگه زنهای این مملکت از سر نیاز به جیب مرداشون خودشونو مستحق تحقیر نمیدیدن و به وضعیت پستشون عادت نمیکردن، اون وقت مردامون با هیچ بهانه و توجیه کوته فکرانه ای زن های خودشون و حتی زن های دیگرانو تحقیر نمیکردن تا توهم بزرگ بودن بهشون دست بده. اون وقت شاید از افتخاراتشون به تاریخ دو هزار و نمیدونم چند ساله ی کوروش، احترام و ارزش گذاشتن به زن ها رو هم مثال میزدن.  آدم باشید فرزندانم. دنیا رو در تاریکی شب، در تنهایی، در تاکسی و مترو، در محل کار، در خاااانه و در هیچ جا و هیچ وقت برای زن ها ناامن نکنید. دنیا رو با اون چشمای قشنگتون که دیگه داره زیادی به اطراف میچرخه برای ما ناامن نکنید.,خشونت علیه زنان را متوقف کنید,خشونت علیه زنان,خشونت علیه زنان در ایران ...ادامه مطلب

بیدار میشدم، ساعتو نگاه میکردم، هیچوقت صبح نشده بود. تو خواب و بیداری میگفتم چرا صبح نمیشه؟ و سعی میکردم باز بخوابم. به زور. تا حالا به زور خوابیدی؟ صبح زود بیدار میشدم. قدم میزدم. چای دم میکردم. منتظر نور به پنجره نگاه میکردم. منتظر صدا و رفت و آمد و شلوغی میشدم. باید از تنهایی و فکراش فرار میکردم. تا حالا از خودت فرار کردی؟ بهم لبخند میزدن، نگاهمو میدزدیدم. تلفنم زنگ میخورد جواب نمیدادم. قرارها رو دقیقه نود کنسل میکردم. منتظر شب بودم. منتظر خوابی که منو از تعامل با شلوغی شهر و لبخند زدن به آدماش بکنه و ببره. کسی باهام از دردای دلش نگه، کسی از حالم نپرسه، از کسی نخوام باهام حرف بزنه، براش مهم باشم، دوسم داشته باشه و نداشته باشه... داشتم از پاکی دلم دور میشدم. داشتم بد میشدم. داشتم پیله میتنیدم دورم. داشتم "خسته" میشدم. تا حالا شده "خسته" شی؟,سی و هشت هفتگی بارداری,سی و هشت,سی و هشت سالگی ...ادامه مطلب